by W roku 2019 została zmieniona ustawa antylichwiarska, szerzej znana jako ustawa o chwilówkach. Przy pomocy tych zmian ustawodawca postanowił drobiazgowo uregulować rynek produktów pozabankowych. Przede wszystkim dotyczących pożyczek krótkoterminowych, czyli umów zawieranych na bardzo krótki czas, na przykład na 14, 30 lub 60 dni. Są to niezwykle popularne w naszym kraju chwilówki.
Kiedy firma zawiera z klientem umowę pożyczki na tak krótki okres, to źródłem jej zarobku nie są raczej odsetki. Te bowiem z reguły nie przekraczają dwudziestu złotych. Prawdziwym zyskiem są pozostałe koszty, zwane pozaodsetkowymi. Umowa udzielenia chwilówki zawiera zwykle zapis o różnych opłatach administracyjnych (choćby prowizja). Często klient ponosi również koszty ubezpieczenia takiej pożyczki. Ustawa o chwilówkach ustala górną granicę wysokości opłat tego typu. Nie będzie już przypadków chwilówek, w których koszty pożyczki były wyższe niż pożyczana kwota. Wielu klientów popadło w niemałe tarapaty finansowe w wyniku takich praktyk. Bardzo łatwo wpaść wówczas w pułapkę spirali długów.
Zmiany w ustawie antylichwiarskiej mają na celu ochronę konsumentów przed nieuczciwymi praktykami firm oferujących chwilówki. Mimo, że ustawa o chwilówkach funkcjonuje już od jakiegoś czasu, to i tak najwięcej zależy od czujności osób, które potrzebują szybkiej pożyczki. Bezwzględnie należy pamiętać o dokładnym przeczytaniu umowy pożyczkowej. Jeśli klientowi nasuną się jakiekolwiek wątpliwości, lub jeśli nie rozumie on któregoś z zapisów takiej umowy, to nie powinien on jej podpisywać. Na rynku istnieje bowiem wiele firm oferujących chwilówki. Są wśród nich takie, które bez wątpienia są uczciwe i godne polecenia. Korzystający z ich usług klient, nie podejmuje więc nadmiernego ryzyka, o ile w sposób uczciwy oszacuje swoją zdolność spłaty zaciągniętego zobowiązania.